Jong oud worden!
Jong oud worden roept wellicht bij jou iets heel anders op dan wat je hier in mijn artikel gaat lezen. Wij associëren dit met iets negatiefs, iets dat je niet wilt. Je zou het ook kunnen lezen als’ je voelt je jong en op die manier wil je oud worden, over je kalenderleeftijd heb ik het dan. Voor mezelf ben ik de afgelopen tijd tot de conclusie gekomen dat ik me veel jonger en energieker ben gaan voelen. Ongeveer tien tot twintig jaar geleden had ik vaak last van vermoeidheid achteraf bezien, maar op een of andere manier vond ik dat erbij horen. Leeftijd ? Als je dertig bent zeg je ‘ja maar ik ben ook geen twintig meer en als je veertig bent zeg je ‘ik ben geen dertig meer … Dat gaat zo maar door. Het drukke gezinsleven gecombineerd met werk en opleiding zorgden er ook voor dat mijn leven druk en vol was. Ik merkte dat ik gewoon (te) vaak een energietekort had. Veel dingen zijn in die tijd als in een roes aan me voorbij gegaan.
Er is veel veranderd in mij en ook om ons heen natuurlijk. Nu ik al enige tijd heel bewust gezonder eet en leef heb ik een soort energie gekregen die ik lang niet gekend heb. ’s Ochtends mijn bed uit springen en binnen enkele minuten goed wakker en klaar om aan m’n kettlebell workout en yoga oefeningen te beginnen. Voor die tijd had ik vaak wel een uur nodig om een beetje ‘terug te komen’, beginnend met een kop koffie en boterhammen met hagelslag. Nodig voor de energie dacht ik. Een vaste gewoonte die ik jarenlang volgehouden heb. En midden op de dag de energiedips, een halve zak chips, of gewoon zoete trek in een lekkere plak ontbijtkoek bij de koffie. Dat gaf mij ‘de energie’ die ik op dat moment nodig had. Na het avondeten, de tafel afruimen, afwassen en daarna was het meestal helemaal over met de energie. Vaak een opgeblazen gevoel na het eten, teveel misschien. Ik weet niet wat het precies was. De moeheid was vaak van mijn gezicht af te lezen. Last van mijn rug zo nu en dan. Later werd dat zelfs chronisch, iets waar ik erg van schrok! Hoort het bij de leeftijd? Oei, waar sta ik dan wel niet over twintig jaar? Als het een onomkeerbaar proces is, dan is er geen weg meer terug. Welkom bij de club … Ik moest er echt niet aan denken. Leuk dat ouder worden…
Nu ik zeg maar twintig jaar ouder ben, herken ik mezelf niet meer in wat ik hier over mezelf geschreven heb. Gewoon helemaal niet. Nu spring ik als een kind uit bed. Sta er nu heel bewust bij stil! Ik realiseer me nu echt hoe heerlijk het is om zo energiek en vitaal uit m’n bed te stappen. Het doet iets met mij, heel veel zelfs! Het geeft mij vleugels … Dit is wat ik heel belangrijk en waardevol vind. Ik wil dit volhouden, want het maakt mij ook blij en jong(er) dan mijn kalenderleeftijd. Waar merk ik dit nog meer aan? Bijvoorbeeld aan mijn haar, wat er glanzend en gezond uit ziet. Chemische stoffen die in shampoo’s, hairconditioners en haarverf zitten gebruik ik nooit. Mijn haarkleur hoort bij mij, dat is mij door de natuur gegeven en dat is oké. Ben er heel tevreden mee. Tandpasta met fluor behoort voor mij ook allang tot de verleden tijd. Fluor goed voor je gebit? Nu ik weet wat voor vreselijk giftige stof dat is wil ik dat echt niet meer binnenkrijgen! Geef gif meer in mijn lijf. Ook op mijn huid smeer ik die chemicaliën niet. Alleen kokosolie afgewisseld met andere biologische oliën. Verder niet. Dat helpt ook alweer. Je huid weerspiegelt ook hoe je je voelt, voedt en verzorgt! Ik zie het zelf ook wel, maar je ziet jezelf iedere dag in de spiegel dus valt dat al niet meer op. Mooi is dat anderen die mij niet zo vaak zien dat mij teruggeven. Ik zie wat aan je, wat zie er goed uit, je huid en je haar ziet er zo gezond uit enne het buikje is weg … Ik was altijd wel redelijk slank, maar afgelopen jaren was het buikje wat zogezegd bij het ‘ouder worden’ hoort al behoorlijk aanwezig! Alsof het een vaststaand feit is. Ik hoor het mijn huisarts nog zeggen toen ik een poos geleden voor een consult op zijn spreekuur kwam. Het hoort bij uw leeftijd, praktische alle vrouwen van deze leeftijd krijgen daar mee te maken! Blijkbaar kon je daar niet onderuit. Zou het dan toch waar zijn dacht ik toen nog! Gelukkig weet ik nu beter. Wat zijn we toch goedgelovig allemaal! Tijd dat we dat eens overboord gaan zetten, want het klopt gewoon niet. Net zo min als al die reklameboodschappen van haarproducten die je de mooiste haardos beloven als je hun product maar koopt of de anti-rimpel cremes die je eruit doen zien als dertig terwijl je al vijftig bent. Wat laten we ons toch misleiden. Hoe lang blijven we daar nog mee bezig? Eigenlijk weten we toch allemaal dat alles, zo ook schoonheid, van binnenuit komt! Als ik ziek word, griep krijg, dan is dat ook een teken dat mijn eigen immuunsysteem niet helemaal op orde is. Daar zal ik dan wat aan moeten doen, op een natuurlijke manier versterken met gezonde voeding en leefstijl.
We kunnen zo veel doen om te verjongen of hoe je het noemen wil, dan wel op een gezonde manier jong ‘oud worden’, lees een ‘hoge(re) kalenderleeftijd’. Ik moet vaak denken aan mijn tante van achter in de tachtig die een lichamelijke conditie en een geestelijke veerkracht heeft waar menig vijftigplusser jaloers op zou mogen zijn. Voor mij is ze nog altijd een voorbeeld. Laat je voeding en je leefstijl rijk zijn aan eenvoud! Daar gaat het om, natuurlijk en eerlijk. We willen vaak te veel (doen) wat vervolgens weer bijdraagt aan stress en dat zorgt een snellere veroudering en dat wil niemand toch?
